Beste blogvrienden,
Hier zijn we alweer! Na een geslaagd verblijf bij SMU
trokken we verder richting Mayoyao. Gezellig op elkaar gepropt en met de
valiezen tussen ons zagen we enkele uren het prachtige landschap voorbij
tuffen. Onderweg stopten we om de motor af te koelen met water en onze buikjes
te vullen met lekkere Filipijnse koffiekoeken en cupcakes. Lunch with a view!
Nadat de motor wat was afgekoeld en wij opgewarmd, zetten we
onze reis verder.
De bergen werden steiler en de sfeer alleen maar beter. DJ Baffie in the bus! (en Niels met oorsuizen) We waren langzaam het dorp aan het binnenrijden, toen de politie ons tegenhield. We moesten overstappen in twee combi’s en ze brachten ons tot aan een viewpoint. Ook tijdens deze rit moesten we uitstappen, deze keer omdat de berg te steil was. Toen we er aankwamen werden we beloond met een prachtig uitzicht! We konden één van de acht wereldwonderen bewonderen. Wellicht het mooiste wat we in ons leven al gezien hebben!
Helaas de vreugde bleef niet duren… Aude en Niki werden in de boeien
geslagen. Met wildplassen wordt hier duidelijk niet gelachen.
De bergen werden steiler en de sfeer alleen maar beter. DJ Baffie in the bus! (en Niels met oorsuizen) We waren langzaam het dorp aan het binnenrijden, toen de politie ons tegenhield. We moesten overstappen in twee combi’s en ze brachten ons tot aan een viewpoint. Ook tijdens deze rit moesten we uitstappen, deze keer omdat de berg te steil was. Toen we er aankwamen werden we beloond met een prachtig uitzicht! We konden één van de acht wereldwonderen bewonderen. Wellicht het mooiste wat we in ons leven al gezien hebben!
Met twee vrouwen minder keerden we terug naar beneden en
bezochten we een primary hospital. Dit is een ruraal ziekenhuis met enkel de
basisvoorzieningen en een bedcapaciteit van 20 patiënten. Momenteel waren er
slechts twee patiënten. Een kindje met astma en een kindje met koortsstuipen.
Dokter Diana,
schoolgenote van Adeline en Glisa, leidde ons rond en gaf
uitgebreid uitleg. We waren onder de indruk toen zij ons haar werkschema
uitlegde. Gedurende tien dagen is zij 24 uur op 24 van dienst. Zij is dan de
enige aanwezige dokter en verantwoordelijk voor alle patiënten. Daarna kan zij
20 dagen genieten van welverdiende rust.
Dokter Diana,
Daarna keerden we terug tot aan het
marktplein, waar we de plaatselijke Filipino’s hebben uitgedaagd voor een
wedstrijdje basketbal. We kregen op ons doos en dat is nog zacht uitgedrukt.
Dan maar spelen met de kindjes.
De dag zijn we geëindigd in Helen’s Guest House met een
heerlijk avondmaal. Vis, kip met curry, verse groentjes en… weer rijst, maar
deze keer blauw. Als dessert hemelse, verse mango’s. Enkelen onder ons kruipen
in hun hut deze nacht, de anderen zullen zoet kunnen dromen in hun zachte bed.
Nu nog iets drinken, spelletje spelen…
Nangamong!
Lisa G. en Niels
P.S.: 1 APRIL!!! Aude en Niki zitten hier gezellig bij ons!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten