Dinsdag 31 maart

Na de lange hobbelige busrit van gisteren kwamen we dan uiteindelijk aan om 1u30 ’s nachts op Saint Mary’s University (SMU voor de vrienden) in Bayombong. Daar verdeelden we ons gauw over de kamers en kropen vlug in ons bed na de kamer angstig doorzocht te hebben achter eventuele (met malaria besmette) muggen.

Vandaag stonden we om 8u op, want om 9u was ons ontbijt er al; ja er was ook rijst ;-) en bananen! Daarna sprongen we op de bus om ons eerste Filipijns ziekenhuis te bezoeken, Bayombong veterans hospital. Daar werden we hartig onthaald en kregen we een eerste uitleg over het hospitaal door

niemand minder dan Dr. Napoleon! Hij is de “chief of medicine” en was ook degene die ons rondleidde in zijn Level 2, een tertiair hospitaal (meer uitleg daarover volgt in de komende dagen).We kregen er heel wat te zien: van de dienst pathologie tot de gynaecologie en ICU. Het viel ons op dat het een nog redelijk modern en mooi ziekenhuis is, wat vooral aan de apparatuur te zien was. Zo was er een nieuw RX-toestel en komt er binnenkort een CT. Wel was er op de kamers een gigantisch verschil te zien met de westerse ziekenhuizen: alcoholgel in de kamers (en de rest van het ziekenhuis) was nergens te bespeuren, patiënten lagen vaak met 8 op een kamer en er was iemand die al 9 dagen op een operatie aan het wachten was. De security was wel sterk vertegenwoordigd in het ziekenhuis, en naar het schijnt was dat echt wel nodig (laten we zeggen dat niet alle sterfgevallen natuurlijk zijn)….

Daarna keerden we voor ons middagmaal terug naar SMU en aten er rijst ;-). Vervolgens gingen we met de bus naar Lamut om daar het plaatselijk secundair - level 1 ziekenhuis te bezoeken. Dit ziekenhuis was veel kleiner (25 bedden) dan dat in Bayombong, waar er 270 bedden waren. Ook hier werden we hartelijk onthaald en na wat uitleg kregen we opnieuw een rondleiding.
We bemerkten dat dit ziekenhuis al heel wat primitiever was, zo zagen we dat een man manueel werd beademd door zijn broer.

Op de terugweg naar SMU zijn we even gestopt om heerlijke bukopie te eten (kokostaart voor de leken). Terug op SMU zijn de meesten onder ons (afgezien van enkelen die wat wilden voetballen) de stad in getrokken. Daar waren we duidelijk het centrum van de aandacht en kreeg Niels zelfs enkele liefdesverklaringen toegeroepen van enthousiaste Filipinas. We bezochten daar ook een kathedraal, waar een groep Filipinas ons toeriep om samen met hen op de foto te gaan. Vooral Vincent was populair (hij is groot en blank). We zagen daar ook een bord met reclame voor Belgische wafels, al vonden wij die wafels er niet echt Belgisch uitzien tot grote verbazing van onze begeleidende Filipinas…. Nadat we nog vlug gestopt waren om iets te drinken (omdat enkele mensen wat WiFi wilden) keerden we terug naar SMU om terug rijst te eten! Wie had dat kunnen raden…

Nu is het nog wat tijd om gezelschapsspelletjes te spelen en bij te praten voor we opnieuw in ons bed kruipen zodat we fris en monter zijn om morgen weer 6u op de bus te zitten…

Morgen meer over onze avonturen in de fantastische Filipijnen!

An en Tom