Het was weer vroeg dag vandaag. Reeds om 5u30 stonden we
voor de laatste keer klaar aan de ontbijttafel in Baguio, gepakt en gezakt. Onze
twee Filipina’s stonden ook paraat om 6u en dan was het tijd om in de spiksplinternieuwe
bus te klimmen – zelfs het plastic hing nog om de zetels.
Na een rit van 4u
kwamen we aan bij onze prachtige tussenstop: the One Hundred Islands, een
archipel van “100” (of meer, of minder, we weten het niet exact) paradijselijke
eilandjes. Algauw gingen we aan boord van twee kleurrijke bootjes die ons naar
het eerste eilandje brachten. We waanden ons meteen in een hedendaagse tuin van
Eden, een zonovergoten strand met een azuurblauwe zee. Een tweede, iets groter,
eiland deden we ook aan, waar we naar hartenlust konden zwemmen om de hitte wat
draaglijker te maken.
Na deze fantastische middagpauze vatten we onze tocht
richting “big bad Manila” terug aan. Het bleek geen sinecure om er binnen te
rijden – België heeft dan misschien een fileprobleem, maar Metro Manila zeker
ook!
Quote van de dag die we ook langs de weg tegenkwamen: “get high on God,
not on drugs”.
Omstreeks half tien werden we verwelkomd door een tweede father
Guido, in Maryhill, Tay-tay, onze laatste verblijfplaats deze reis… De
broeiende hitte van Manila en de lange busrit hadden ons serieus afgemat, en we
kropen dan ook vroeg onder de wol. (23.30u)
Groetjeuhs Aude
Geen opmerkingen:
Een reactie posten