Maandag 13 april

Dag allemaal,

Vanochtend stonden we om 6 uur op om om 7 uur de bus te nemen
richting het centrum van Manila. Over de rit van 20km deden we 2 uur. Toen kwamen we aan bij de ‘Church of the Black Nazareen’ – Quiapo – waar de mis volop aan de gang was. Je kon er ook je toekomst laten voorspellen, wat Lisa G.  met veel animo heeft ondergaan. Voor meer details: zie Lisa G.

Na wat rondlopen door de plaatselijke marktjes kropen we terug de bus in en gingen we naar ‘Intramuros’. Na de gloeiende hitte was de airco van de bus een echte verademing. Intramuros is het oudste stadsgedeelte binnen de overblijvende Spaanse muren. Hier zagen we het Fort Santiago met een prachtig uitzicht over de stad. We kregen onder andere een audiovisuele presentatie, en we konden gezellig flanneren doorheen het aanliggende groene park.

Over de middag een heerlijke lunch in ‘The House that Fried Chicken Built’. Noedels, gebraden kip, loempia’s, en wat we vermoedden dat kippenhart was. Mmmm.

Daarna ging het naar House without Steps, een beschutte werkplaats voor rolstoelgebruikers, gesponsord door de Belgische overheid. Dit project zag het leven in de jaren ’70, mede door een aantal Vlaamse zusters, die inspiratie haalden uit een gelijkaardige Australische stichting. In House without steps wordt vooral de nadruk gelegd op de zelfredzaamheid van de gehandicapten bevorderen. Ze krijgen hier hun vaardigheden aangeleerd zodat ze later eventueel op de gewone arbeidsmarkt terecht kunnen, wat overigens niet zo vanzelfsprekend is in de Filipijnen.

Zo’n 100-tal mensen verblijven hier permanent, de overige 300 werken er overdag en gaan ’s avonds terug naar huis.

Na een interessante presentatie over de werking van de foundation kregen we een rondleiding doorheen de verschillende gebouwen.
We zagen onder andere hun houtatelier, hun lasruimte en een ruimte waarin ze medicatie in dozen staken. Ongelooflijk hoe deze mensen ondanks hun beperking hun werk zo snel en nauwkeurig kunnen verrichten. Ook bekeken we het medisch kwartier, waar zowel een verpleegster als een kinesiste aan het werk waren. De kinesitherapie is trouwens volledig gratis voor de mensen die er verblijven. Na het bezoek aan de Gift shop vertrokken we terug naar Mary Hill om van de zonsondergang te genieten.

Dat was onze dag,

Groetjes,

Mathilde en Vincent